Najidealniji oblik za gajenje loze na malom prostoru je uzgoj u obliku čardaklije (vinjage, pergole).
Ako se odlučite za tunelske čardaklije kosog ili ravnog krova, lozu treba saditi na svakih metar-dva u redu, što zavisi i od međurednog rastojanja, koje obično iznosi od 2 do 4m. Rastojanje je uslovljeno širinom staze ili delova okućnice koje želimo natkriti lozom.
U prvoj godini nakon sadnje, sve izbile lastare, lačenjem treba svesti na jedan najjači, koji se u jesen orezuje na dva vidljiva okca. U toku druge godine na čokotu se ostavljaju 1 ili 2 lastara koji se obavezno uzgajaju uz kolac, radi postizanja pravog oblika, što veće dužine i odgovarajuće debljine.
U proleće treće godine, jače izrasli lastar se ostavlja, ali se orezuje na potrebnu visinu. Ako se želi tunelska pergola zatvorenog kosog krova, visina orezivanja je oko 170 do 200, a za pergolu ravnog krova preko 200cm. Na ovoj visini postavljaju se i prečke stubova za kosu ili ravnu krovnu konstrukciju. Preko ovih prečki, postavljenih „na dve vode“, razapinje se noseća konstrukcija od paralelnih žica, postavljenih na razmaku od 30 do 40cm.
U toku vegetacije treće godine, na odgovarajućoj visini skraćenog čokota, izbijaju lastari. Kada dostignu dužinu od 3 do 6 cm, primenjuje se lačenje, pri čemu se ostavlja samo 3 do 4 vršna lastara, koji će činiti glavu čokota.
U proleće četvrte godine dva najviša lastara na stablu orezuju se na 2-3 okca, dok se gornji lastari odstranjuju. Iz ovih kondira u toku vegetacije, ostavljaju se najmanje 4 lastara, koje treba vezivanjem pravilno rasporediti po krovnoj konstrukciji. Na taj način stvorena je osnova za 4 kraka kordunice, na kojima će se ubuduće primenjivati redovna ili mešovita rezidba.
(Novosti)
