Među voćarima i stručnjacima u našoj zemlji nema jedinstvenog stava koliko treba da bude rastojanje između sadnica kupine? To je važna odluka prilikom zasnivanja zasada i trebalo bi da se donese nakon „ukrštanja“ svih argumenata za i protiv.
Stariji špalirni zasadi su se najčešće podizali sa rastojanjem tri metra između redova i metar i po u redu. U takvim zasadima su se najčešće nalazile sorte čačanska bestrna, tornfri i dirksen tornles. Pri takvom sistemu sadnje za hektar zasada je trebalo 2.200 sadnica kupine. Naravno, potrebno je da redovi budu širi od mašine koja se koristi u međurednoj obradi za najmanje 0,6-0,9 metara.
Pojedini proizvođači umesto klasičnog 3×1,5m, poslednjih godina primenjuju sadnju sa rastojanjem 3 x0,5 metara. Po dužnom metru tu se sade dve sadnice. Iz svakog posađenog korena ostavljaju se po dva najbolja izdanka za rod, umesto tri do šest kod klasičnih sistema. Na ovaj način se dobija sklop od četiri snažna izdanka po dužnom metru, odnosno jedan na svakih 25 centimetara. Izdanci se skraćuju na jedan pupoljak iznad gornjeg reda žice.
Pozitivne strane ovog tehnološkog postupka su veći broj rodnih izdanaka po jedinici površine, rasterećenje korena, bolja ishrana i snabdevanje izdanaka vodom, pravilan raspored i skoro uspravan položaj izdanaka u špaliru.
(Moje selo)
